11 Months ago I went on a plane to go to the US. Now 11 Months later I still feel as if it was the best decision I could have ever made. No matter where I’ll move next, a part of me will always stay in Westfield. I never expected that being an au pair would change you such a lot. I have amazing people around me. Some people left, some came back, some stayed all the time and no matter who it was, I’m thankful that I’ve met them!

Everybody was always talking about forming friendships which will last forever and honestly I couldn’t imagine that it will be like that but now I know what everybody is talking about and I’m sure as death that at least one of those friendships with a very special person will last forever.

I’ve grown such a lot in the past months and many things which happened made me so much stronger. You’re always trying to be the best you can be but that’s basically all you can do. If you don’t give it all you got, you’re only cheating yourself. Give it all you got, but if things end up happening they end up happening! Like I always will tell. If you can dream it, you can do it!

Daar zit je dan nog 1 maand te gaan en dan zit mijn avontuur erop! Nee Mo dat is niet waar dan begint er een nieuw avontuur namelijk mijn reis naar de ‘West Coast’. Natuurlijk heb ik hier onwijs veel zin in en ik kan niet wachten om te gaan maar eerst moet ik nog afscheid gaan nemen van alles wat ik hier moet achterlaten. Ik laat zoveel meer achter hier als wat ik thuis achterliet, ik wist vanaf het begin dat ik ze snel weer zou zien. Maar wanneer heb ik het geld, de tijd om terug te gaan hier? Ik heb inmiddels al afscheid moeten nemen van verschillende vriendinnen, en op het moment gaan de meiden stukje bij beetje allemaal weg. Maar we vertellen elkaar elke keer maar weer, It’s not a goodbye, It’s a see you later! En ik weet ook wel dat ik niet iedereen meer terug zal zien als ik thuis ben maar de echte die ga ik toch echt wel even een bezoekje brengen! Ik ben zo benieuwd naar hun ‘thuis’. En dat zijn natuurlijk hele leuke avonturen waar ik ook weer enorm naar uit kijk.Mijn jaar is voorbij gevlogen, letterlijk. Ik kan terug kijken op mijn jaar met een grote glimlach. Ik heb zoveel speciale dingen mogen meemaken. Sinds dag 1 ben ik opgenomen in mijn gastgezin als familie en dat is altijd zo gebleven! Ik heb leuke dingen mogen meemaken maar ook zeker minder leuke dingen. Ik heb mijn eigen familie mogen delen met mijn 2^e familie. Ik heb een echte Amerikaanse kerst mogen meemaken, ik heb voor het eerst op ski’s gestaan, ik ben naar Florida geroadtripd. Ik heb geweldige natuur mogen zien, ik heb vrienden gemaakt voor het leven, ik kan uren typen, ik kan er een heel boek over schrijven. Ik heb zoveel speciaals mogen meemaken, en dat pakt niemand meer van me af! Ik ben ontzettend trots op mezelf, over 1 maand ben ik precies 366 dagen in de states dus ook echt 1 jaar van huis, sommige vinden het misschien eng of is totaal niet iets waar hun interesse ligt maar ik zou het zo weer overdoen.

Dit jaar heeft me wel doen beseffen dat Nederland nog niet zo slecht is, ik ben dingen van thuis meer gaan waarderen. Ik zie dingen waar Mama zich zeker aan geërgerd heeft vroeger. Daarnaast ben ik zelf ook een stuk gegroeid, ik was al heel zelfstandig thuis maar hier sta je er echt alleen voor dus moet je het ook echt zelf doen! En het voelt zo goed als je zelf weer iets hebt gedaan waarvan je van te voren had gedacht dat het niet zou lukken. Als voorbeeld het maken van vrienden. Je komt alleen en je gaat alleen en als je er zelf niks aan doet dan zul je ook alleen blijven. Zou ik thuis nooit met een vreemde afspreken is het hier gewoon van oke, waar en hoelaat? Vaak had ik alleen maar een fb profiel of foto gezien en ging daarna naar de afgesproken plek.Daarnaast heb ik ontzettend genoten van de tripjes die ik heb gemaakt naar verschillende steden in verschillende staten. Het ontdekken van nieuw eten, nieuwe omgeving, nieuwe natuur, nieuwe mensen. Het is zo leuk om de verschillen te ontdekken. Dit is ook echt iets waar ik eerst totaal niet mee bezig was. Het weekend bestond uit werken, uitgaan en op zondag uitslapen en chillen. Nu zou ik eerder een weekendje ergens heen gaan, en de stad gaan ontdekken. Er is zoveel wat ik in Europa nog niet gezien heb en wat for sure ook prachtig is. Dus mocht je nog iets leuks weten laat het me weten, wil je graag mee op ontdekkingstocht laat het me weten.

Over 1 maand en laat ik zeggen 3weken ben ik weer thuis wat dan? Dat was eigenlijk het hele idee van een tussenjaar nemen om na te denken over wat ik eigenlijk nou wil gaan doen als ik thuis ben! Ik heb wel een ruwe schets maar heel eerlijk ik heb nog geen idee. Als ik terug ben ga ik natuurlijk eerst even heerlijk genieten van familie, vrienden en lekker eten! Maar ik zal snel genoeg weer aan de bak moeten want er zal ook geld moeten binnen stromen en aangezien ik platzak terug kom moet ik zo snel mogelijk aan het werk. Dus iemand tips? Let me know! Ik sta voor alles open, winkel, magazijn werk zolang ik maar geld verdien! Ik wil heel graag terug naar school maar ik kom natuurlijk terug als de scholen alweer begonnen zijn, ik heb ook al informatie aangevraagd of het mogelijk was later de starten maar dat was helaas niet het geval want de school waar ik heen wil heeft een toelatingstest. Geen probleem want nu ga ik aan het werk, ga ik de scholen bezoeken waar ik heen zou willen. Om jullie een idee te geven, voor nu lijkt het me heel leuk om een internationale Pabo te gaan volgen. Ik hoor jullie al denken, niks met je verpleegkundige diploma? Voor nu ben ik daar even klaar mee. Ik vind het een onwijs leuk beroep en je kunt er ook heel veel kanten mee op! Maar ik weet gewoon niet welke kant ik op wil en de Pabo heeft me altijd wel al aangetrokken. En nadat ik brochures had aangevraagd van de internationale pabo was ik eigenlijk wel een beetje verkocht. Maar eerst natuurlijk informatie dagen afgaan en kijken wat de mogelijkheden zijn! Daarnaast ben ik aan het kijken om misschien nog voor een 3maandjes richting Engeland te gaan om daar nog au pair te zijn. Maar dat zijn toekomstplannen en is ook geld gericht op het moment niet mogelijk. Dus tips for a job are always welcome! Dit is z’n beetje mijn plan voor als ik terug kom. Waarschijnlijk veranderd er tussendoor weer een hoop, je kent me he!Voor nu ben ik alweer veelste lang aan het woord, ik wilde dit gewoon even kwijt. En natuurlijk horen jullie het allemaal als ik weer thuis ben! Ik vind het trouwens onwijs goed van mezelf dat ik die blog zolang heb bij gehouden! Had ik nooit van mezelf verwacht maar ik vond het leuker als verwacht en vind het jammer als ik dadelijk mijn maandelijkse bezigheden niet meer hoef vast te leggen. Pas kwam ik trouwens ook nog een ontzettend kloppend berichtje tegen. Het gaat over het terug komen naar huis en ik kan me hier zo bij aansluiten. Ik zal het hieronder plaatsen! Ik ga nu echt stoppen want ik zit inmiddels alweer op de 1102 woorden! Ik wil iedereen bedanken die altijd trouw mijn blog volgt! Ik ben daar onwijs dankbaar voor en niet getreurd dit zal niet mijn laatste blog zijn! Want iedereen wil natuurlijk horen over mijn laatste maand en mijn travelmonth! So stay tuned!

LOTS OF LOVE FROM THE OTHER SIDE OF THE OCEAN!

Xoxoxo

Mo

A year has passed and now we stand on the brink, of returning to a world where we are surrounded by the paradox of everything and yet nothing being the same. In a couple of weeks we will reluctantly give our hugs and, fighting the tears,we will say goodbye to people who were once just names on a sheet of paper to return to people that we hugged and fought tears to say goodbye to before we ever left.We will leave our best friends to return to our best friends.

We will go back to the places we came from, and go back to the same things we did last summer and every summer before. We will come into town on that same familiar road, and even though it has been months, it will seem like only yesterday. As you walk into your old bedroom, every emotion will pass through you as you reflect on the way your life has changed and the person you have become. You suddenly realize that the things that were most important to you a year ago don't seem to matter so much anymore, and the things you hold highest now, no one at home will completely understand.

Who will you call first? What will you do your first weekend home with your friends? Where are you going to work? Who will be at the party Saturday night? What has everyone been up to in the past few months? How long before you actually start missing people barging in without calling or knocking? Then you start to realize how much things have changed, and you realize the hardest part of being an exchange student is balancing the two completely different worlds you now live in, trying desperately to hold on to everything all the while trying to figure out what you have to leave behind.

We now know the meaning of true friendship. We know who we have kept in touch with over the past year and who we hold dearest to our hearts. We've left our worlds to deal with the real world. We've had our hearts broken, we've fallen in love, we've helped our best friends overcome, depression, stress, and death. We've lit candles at the grotto and we've stayed up all night on the phone just to talk to a friend in need. There have been times when we've felt so helpless being hours away from home when we know our families or friends needed us the most, and there are times when we know we have made a difference.

Just weeks from now we will leave. Just weeks from now we take down our pictures, and pack up our clothes. No more going next door to do nothing for hours on end. We will leave our friends whose random e-mails and phone calls will bring us to laughter and tears this summer, and hopefully years to come. We will take our memories and dreams and put them away for now, saving them for our return to this world.

Just weeks from now we will arrive. Just weeks from now we will unpack our bags and have dinner with our families. We will drive over to our best friend's house and do nothing for hours on end. We will return to the same friends whose random emails and phone calls have brought us to laughter and tears over the year. We will unpack old dreams and memories that have been put away for the past year. In just weeks we will dig deep inside to find the strength and conviction to adjust to change and still keep each other close. And somehow, in some way, we will find our place between these two worlds.

In just weeks."