6 maanden! Wauw het is haast niet te geloven maar de tijd vliegt! Ik heb nog maar 6 maanden om Amerika te ontdekken, tripjes te maken. Maar ik heb daar onwijs veel zin in!

Ik kan inmiddels wel vertellen dat ik me helemaal thuis voel hier in Amerika, maar het nooit mijn land zou kunnen worden om te gaan wonen. Al vind ik hier de uitzichten, sunsets en de oneindige mogelijkheden fantastisch. Ik denk dat ik te veel bots met de Amerikaanse cultuur. Nu ik hier 6 maanden ben zie ik ook wel duidelijk verschil tussen de Amerikaanse cultuur en de Nederlandse cultuur. Ik ben op een hele andere manier opgegroeid, en ik heb toch wel andere normen en waarden. Maar dat maakt het ook wel spannend want zo leren mijn hostkids and even my hostparents hoe het leven in Nederland er aan toe gaat! Mijn hostmom betrapte zich van de week erop dat ze zo zei tegen de kids, ga even je eigen lunch maken, jullie zijn oud genoeg! Terwijl dat eigenlijk totaal niet Amerikaans is.

Maar kun je het nog terug halen, 6 maanden geleden stond ik op Schiphol met mijn koffers in mijn hand, met de vraag waar ik een godsvredesnaam aan begonnen was??? Ja even een memory refreshen, het is toch al echt 6 maanden geleden. Tot op de dag van vandaag geniet ik zo ontzettend van dit avontuur, ik mag elke dag met een lach op mijn gezicht werken. En ik weet het mijn au pair life lijkt op rozen geur en maneschijn. En eerlijk ik hoef niet te klagen! Ik mag in mijn handjes klappen! Ook ik heb mindere dagen, zoals ieder ander maar ik probeer in elke dag wel iets positiefs te zien. Ik denk dat dit ook per persoon verschilt maar ik heb nog geen heimwee ervaren, waar ik wel heel erg blij mee ben want ik geloof meteen dat heimwee echt verschrikkelijk kan zijn. Ik weet dat ik iedereen weer ga zien over 6 maanden dus dat is natuurlijk een heel leuk vooruitzicht. Wat ik wel als minder ervaar en wat ik moeilijk vind is het afscheid nemen van de mensen hier. Het is zo raar hoe snel je een band op bouwt met de mensen hier, en ik heb zeker een paar goede vriendinnen hier aan over gehouden. Ik denk vooral omdat iedereen hier voor hetzelfde is avontuur, reizen en dat klikt natuurlijk goed! Maar aan deze afscheid zit natuurlijk wel weer een leuk nieuw avontuur want ik heb er inmiddels wel een paar logeeradresjes bij binnen Europa!

Wat ik vooral aan mezelf merk is dat ik dingen doe die ik eerst niet snel zou doen, het is niet erg om een keer alleen naar starbucks te gaan, of een keer alleen te gaan winkelen, en ik had nooit verwacht dat ik ooit alleen naar New York zou gaan maar ook dit was erg leuk. En waar ik ook erg trots op ben dat ik een 2^e taal spreek, sprak ik 6 maanden geleden matig Engels is dit inmiddels erg verbeterd. Ik spreek vloeiend Engels maar ook ik maak fouten en ook ik weet soms de woorden niet! Maar dat mag! Ik denk dat mijn normen en waarden ook wel veranderd zijn, waar ik me eerst druk om kon maken zijn nu echt onbelangrijke dingen geworden. Ik kwam van de week deze quote tegen: ‘Exchange isn’t a year in a life, it’s a life in a year’. En daar kan ik me alleen maar bij aansluiten.

Natuurlijk wil ik ook nog een mijn familie, vrienden en trouwe bloglezers in het zonnetje zetten! Ik ben iedereen en alles die mij steunt in dit grote avontuur ontzettend dankbaar! Bedankt voor alle lieve kaartjes, leuke pakketjes en lieve tekeningen. Zijn nog steeds van harte welkom!! Hahaha, maar ook de lieve whatsappjes, berichtjes op blogs! Ik weet dat ik niet iedereen even vaak spreek, maar ik ben ontzettend druk in het dagelijks leven haha! (starbucks). Nee maar ja, als je graag keertje wil skypen of wat dan ook stuur een berichtje dan kan ik dit inplannen in mijn drukke schema. Hahah! Maar over 6en halve maand kunnen we weer genoeg kletsen onder het genot van een heerlijk wijntje en een frikandel!

En ook mijn hostfamily, wat heb ik het getroffen. De afgelopen 6 maanden waren natuurlijk niks zonder mijn hostfamily! Ik vergeet nooit meer het moment, dat ze mij als hun au pair vroegen, en mijn antwoord was toen volmondig ja! En ik denk dat ik heel blij mag zijn, want ik heb veel meiden zien gaan omdat de hostfamily toch niet was wat ze verwachten. Ik heb deze afgelopen 6 maanden zoveel leuke dingen mogen meemaken, thanksgiving, halloween, christmas, sinterklaas, skiing! Eigenlijk teveel om op te noemen! The kids and I are getting along so well! It’s crazy, we leren nog steeds elke dag zoveel van elkaar! En nu ik hier toch al echt 6 maanden ben beginnen ze ook meer interesse te tonen in Nederland. De kinderen vinden het moeilijk om mensen te vertrouwen omdat ze weten dat de mensen ook weer hun leven verlaten en ook al hadden we een goede band vanaf het begin, nu begint het vertrouwen echt te komen! Ik kan me herinneren dat jack mij vertelde dat hij het heel erg vond om elke keer weer afscheid te moeten nemen, en ik kan me dat goed voorstellen. Maar een nieuwtje ik zal, ik ben de laatste au pair dus ze zullen mij herinneren voor ALTIJD! Hahahah en voor die herinneringen gaan we de komende 6 maanden zorgen!

Nog maar 6 maanden te gaan, voor je het weet cross ik weer rond in Zeeland en omstreken op mijn ‘Gele fiets’. Mmmmmm. Gelukkig kan ik taxi Anke bellen voor een onverwachte roadtrip!

De aankomende 6 maanden, zullen in het teken staan van tripjes, en ik kijk erg uit naar de zomer. Ik weet wel dat ik tot April compleet volgepland sta, dus de tijd begint te tikken! Voor familie en vrienden kan de countdown beginnen, voor hoelang dit zal zijn geen idee want ik ben inmiddels al weer plannen aan het maken voor mijn volgende avontuur. Dit is allemaal nog erg preuts maar zodra ik hier meer over weet, horen jullie dit natuurlijk als eerst!

EVERBODY THANKS FOR THE LAST 6 MONTHS, BUT I AM SO READY FOR THE UPCOMING 6 MONTHS!

Xoxoxoxo

Mo

In life, you will realize there is a role for everyone you meet. Some will test you, some will use you, some will love you, and some will teach you. But the ones who are truly important are the ones who bring out the best in you. They are the rare and amazing people who remind you why it’s worth it!