We hebben er weer een weekendtripje op zitten, dit keer gezellig op de koffie geweest bij Obama. Laten we beginnen bij het begin, de schrik zat er toch wel wat in na alle ellende die gebeurd is in Parijs. Ik hoorde op het nieuws, facebook dat ze ook aanslagen aan het plannen waren voor New York en DC. En laat ik daar nou net allebei heen gaan. Op vrijdagavond kwam me hostmom naar me toe en zei wel voorzichtig doen he, en sms me als je bent aangekomen en hou ons op de hoogte. Vond het erg lief dat ze zo bezorgd was.

Op zaterdag liep mijn wekker al om 5.50 af omdat ik de trein van 6.51 in Westfield moest hebben. Samen met Iris op weg naar New York. De dag begon alweer goed. Ik kwam beneden en mijn hostdad, alexandra en een vriendinnetje van haar waren al beneden. Ik vroeg van wat doen jullie zo vroeg op, jaa we gaan in de rij staan bij de dierenwinkel. De eerste 20 klanten krijgen 1jaar lang gratis dog treats. Ik lag natuurlijk al in een deuk, hierdoor was ik de tijd vergeten en moest ik als een gek op me fiets naar het station fietsen. Maar I made it! Eenmaal in New York opzoek gegaan naar onze bus. Samen met nog 3 bussen op naar Washington DC. We werden in de bus goed vermaakt, er werd een film afgespeeld en ik mocht praten. YES. Eenmaal in DC aangekomen zijn we gaan lunchen in een mall en daarna begon de tour door de stad. Van de Capitol naar de White House waar we heerlijk genoten hebben van een koffie met Obama door naar alle Memorials. (Lincoln Memorial, Korean War Memorial, Martin Luther king, Jr. Memorial, DC war Memorial, Washington Monument, Jefferson Memorial, Vietnam Veterans Memorial) Ik zal wat foto’s plaatsen. Rond 6, half 7 kwamen we aan bij ons hotel. Het HILTON hotel om precies te zijn. We hebben ons daar even opgefrist en zijn daarna naar de Mall geweest die vast zat aan het hotel, hier hebben we gegeten en wat rond gekeken. Daarna lekker terug gegaan naar onze hotelkamer en een filmpje gekeken. Op de hotelkamer werd er wat karate uitgeoefend door Manon en Iris en nu is mijn rug gekraakt! HAHA

De wekker liep weer vroeg af de volgende morgen, snel klaargemaakt en gaan ontbijten bij een typisch Amerikaanse ontbijtketen Ihop , ik kan je vertellen nooit van me leven dat ik daar nog eens heen ga, wat is dit vies zeg. Punt1 ik hou eigenlijk helemaal niet van pannenkoeken en punt 2 het is een pannenkoeken restaurant dus ja Mo waar was je. Haha uiteindelijk veelste lang moeten wachten op ons eten, waardoor we zoals gewoonlijk het restaurant moesten uitvluchten omdat we te weinig tip hadden gegeven. Op naar de tourbus om de rest van DC te zien. Met de bus zijn we naar de Arlington Cemetery gereden dit is een hele grote begraafplaats waar allemaal militairen liggen begraven. Ook ligt kennedy daar begraven. Op de begraafplaats hebben we vrij kunnen rondlopen en we hebben de wisseling van de wacht mogen zien, erg leuk! Al vond ik de wisseling van de wacht in London leuker om te zien. Na de cemetery hadden we nog tijd voor ons zelf. We zijn wat souveniertjes gaan halen en daarna even wat gaan lunchen. Hierna zijn we nog even naar het air space museum geweest. Een erg geslaagd weekend kan ik wel zeggen. Op de terugweg nog wat leuks meegemaakt, we waren gestopt om even wat te eten te halen, ik moest plassen maar er stond een ontzettend lange rij bij de vrouwen wc dus ik besloot om naar de jongens toilet te gaan. Hilarische ervaring. Ik liep naar binnen met nog een ander meisje, OHNOH did you see that, there are 2 girls in the men’s bathroom. Het is hier niet echt toepasselijk dat je naar een mannen toilet gaat. Maar eey you know me I don’t care.

Helaas toen we terug waren afscheid moeten nemen van Manon, ze zit nu heerlijk thuis op de bank in Nederland. Helaas werkte het niet met haar familie. Heel jammer dat ze naar huis is maar ik weet wel dat ik er een goede vriendin aan over heb gehouden en dat ik haar weer zie als ik terug ben in Nederland. Dat is misschien wel het min punt van mijn leven hier, je maakt vrienden maar je weet ook dat ze weer gaan. Je bent alleen gekomen en je gaat ook weer alleen. Maar gelukkig wonen er genoeg Au Pairs in de buurt dus mo gaat op friends tour. Komt goed!

Na DC was het een korte werkweek. Van maandag tot woensdag want op donderdag was het Thanksgiving. Op woensdag zijn de ouders van mijn hostdad aangekomen vanuit Maine. Erg leuke mensen moet ik zeggen, zijn erg geïnteresseerd en willen van alles van me weten. Kreeg gelijk complimenten voor mijn engels, want ik denk zelf nog steeds dat mijn engels erg slecht is. Maar is alleen maar fijn om te horen dat het niet zo is. Mijn accent is een kruising tussen amerikaans, engels –engels. Dus ja moet nog wel even gaan oefenen op mijn amerikaans accent!

Op donderdag ben ik eerst met mijn hostfamily naar een High school Footballgame geweest bij ons in het dorp, wat een ervaring. Van cheerleaders, schoolbusses, footballplayes en supporters. De spirit die hier hangt is fantastisch ik vond het erg leuk om mee te maken al snapte ik niks van al die regels. Daarna was het tijd om het diner klaar te maken, taarten, turkey, groenten, sausjes. We hadden eten voor het hele weeshuis maar het was ook ontzettend lekker. Na het diner lekker even uitgebuikt voor de tv en we hebben daarna allemaal gezellige spelletjes gedaan met de hele familie.

Op vrijdag was ik uitgenodigd door mijn hostfamily om mee te gaan naar een basketball game in Brooklyn, New York. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Met zijn alle in de Minivan op naar New York, daar aangekomen de auto geparkeerd. (Kuch 10 dollar per uur). We hadden de auto geparkeerd bij het World trade center en vanuit daar zouden we de ferry naar Brooklyn nemen omdat het veel te hectisch is om met de auto dwars door New York te rijden. Gelijk weer een ervaring rijker haha, na 2 boten en een ubertaxi verder aangekomen bij the game. Het was echt zoals ik het me had voorgesteld. Juichen, klappen, cheeren. Fantastisch. Ik ben erg blij dat ze me hadden meegevraagd. Tijdens de game kwam mijn hostmom ineens aan laten we selfies nemen, Hilarisch dit. Haha maar de selfisch zijn er, moet ze alleen nog vragen of ze, ze naar me mailt.Na de game zijn we gaan eten bij een Duits restaurant. Heerlijk een bradwurst met zuurkool en patat. JAMMIE. Hierna begon de tocht naar huis haha, wat een avontuur was dat. De eerste boot kwam maar niet opdagen waardoor we onze aansluiting van de 2^e boot zouden missen. Na een halfuur vertraging kwam de watertaxi er toch eindelijk aan, maar we hadden natuurlijk de 2^e aansluiting gemist. Na wat overleg de andere boot naar Hoboken genomen en vanuit daar de train naar de auto. Maar een erg geslaagde dag.

En dan komen we aan bij gister, gister had ik een echt American movie moment. We gingen de kerstboom uitzoeken. Ik denk wel dat we dit in Nederland hebben maar ik ben er nooit geweest. Het was een landschap met alleen maar kerstbomen, dus met heel de familie op zoek naar een boom. Na er een gevonden te hebben een hele fotoshoot gehouden voor de boom. Daarna een mannetje gezocht die onze boom ging omzagen. Het lukte niet met de handzaag dus werd er al gauw grover geschut bij gehaald een kettingzaag. Ik kan je vertellen de boom is huge! Nadat ze de boom hadden ingepakt ging die boven op de auto. Dit vind ik natuurlijk fantastisch, nog nooit gezien dat ze een boom op de auto mee naar huis nemen. De boom was zo zwaar dat die met 3 man op de auto getild moest worden. Hierna zijn we met zijn alle gaan lunchen bij een mega lekker restaurant. Dit is traditie van de familie en ze gaan elk jaar na het halen van de kerstboom hier lunchen. Ik kan je vertellen dat het echt lekker was. Na een tocht van 2uur weer thuis aangekomen en heerlijk op de bank gekropen met wat afleveringen van Bones. Ja je hoort het Mo kijkt tv hier het is of Bones of het zijn football games. Ik kan je vertellen dat ik dadelijk verslaafd ben aan sport tv want dat is het enigste wat we hier kijken. Nadat we het hele seizoen van Bones hadden gekeken zijn we over gegaan naar een familie film. The name of the movie is Tomorrowland, het is een Disney movie maar erg leuk!

Na deze dagen voel ik me echt part of the family, het is erg fijn om te weten dat ze me er graag bij willen hebben met de dingen die ze doen. De kinderen laten dit ook goed merken en daar ben ik erg blij mee! Om me heen gaan er au pairs naar huis omdat het niet klikt en dan mag ik maar weer van geluk spreken dat het bij mij allemaal zo goed gaat. Inmiddels ben ik 97 dagen in de States, 1/3 zit er al op, en ik ben nu al hartstikke trots op mezelf! Ik zit hier toch maar weer, mijn droom waar te maken. Ik begin stukje bij beetje wel te denken wat ik wil als ik terug kom, maar dat is nog een groot vraagteken. Terug naar school of gaan werken? I don’t know???? Maar nog genoeg tijd om dit te gaan uitzoeken.

Ik zie al dat ik weer veelste veel heb geschreven dus voor vandaag stop ik! Jullie horen snel weer van me!

Xxxxxxxxxxxx

Monique

The world is yours!